Raadpleeg ook de lijst van niet-toxische ondersteuning bij prostaatkanker van arts-bioloog drs. Engelbert Valstar.
En als donateur kunt u ook korting krijgen bij verschillende bedrijven, waaronder bij Medpro voor o.a. prostasol een veel gebruikt natuurlijk middel bij prostaatkanker als alternatief voor hormoontherapie.
17 oktober 2022: Bron: ESMO 2022De fase 3 KEYLYNK-010-studie toont aan dat een behandeling met immuuntherapie pembrolizumab (Keytruda) plus parpremmer olaparib (Lynparza) bij patiënten met zwaar voorbehandelde uitgezaaide prostaatkanker (inclusief docetaxel) in vergelijking met abiraterone (Zytiga) of enzalutamide (Xtandi) wel een beduidend betere respons met meer CR = complete remissies (1,5 procent vs 0 procent) en PR = gedeeltelijke remissies (15,2 procent vs 5,9 procent) en ziektecontrole = stabiele ziekte (32,4 procent versus 19,3 procent) gaf maar uiteindelijk niet resulteerde in een statistisch significante verbetering van de overall overleving.
Nu is dat bij prostaatkanker heel moeilijk om een statistische significantie te bereiken omdat de meeste mannen al behoorlijk oud zijn (in deze studie gemiddeld 71 jaar) en de meerderheid niet overlijdt aan prostaatkanker maar aan andere oorzaken. Bovendien zijn genoemde medicijnen abiraterone en enzalutamide uitstekende medicijnen die prostaatkanker jarenlang kan remmen en onder controle houden.
Uit het abstract van de studie:
- De Onafhankelijke Response Rate (ORR) in de groep van pembrolizumab plus olaparib was 16,8% (95%-BI, 12,3%-22,1%) versus 5,9% (95%-BI, 2,4%-11,7%) in de controlegroep.
- Het ziektecontrolepercentage in elke groep was respectievelijk 32,4% (95%-BI, 26,5%-38,6%) vergeleken met 19,3% (95%-BI, 12,7%-27,6%).
- Bovendien waren de percentages voor volledige respons (CR) en gedeeltelijke respons (PR's) respectievelijk 1,6% en 15,2% in de combinatiegroep vergeleken met geen CR's en een PR-percentage van 5,9% in de controlegroep.
Verdere vertaling van het abstract:
De fase 3 KEYLYNK-010-studie evalueerde 793 patiënten die willekeurig 2:1 werden toegewezen om ofwel 200 mg pembrolizumab gedurende 35 cycli of minder plus 300 mg olaparib of 1000 mg abiraterone te krijgen bij degenen die eerder waren behandeld met enzalutamide of 160 mg enzalutamide bij degenen die eerder met abiraterone zijn behandeld.
Om in aanmerking te komen voor deelname aan deze studie moesten patiënten histologisch of cytologisch bevestigde uitgezaaide hormoonresistente prostaatkanker (mCRPC) hebben en ziekteprogressie hebben ervaren na eerdere behandeling met abiraterone of enzalutamide.
De gemiddelde leeftijd van de patiënt was 71 jaar (bereik, 40-89) in de experimentele groep van pembrolizumab plus olaparib versus 69 jaar (bereik, 49-84) in de controlegroep.
In respectievelijk de experimentele groep en de controlegroep had ongeveer de helft van de patiënten (51,4% versus 47,3%) een ECOG-prestatiestatus van 1. De meeste patiënten hadden niet-homologe recombinatie-reparatie-gemuteerde ziekte in respectievelijk zowel de experimentele groep als de controlegroep ( 67,1% versus 65,5%).
Bovendien hadden de meeste patiënten in beide groepen niet-BRCA-gemuteerde ziekte (83,4% versus 78,8%). Meer dan de helft van de patiënten in respectievelijk de pembrolizumab plus olaparibgroep en de NHA-groep onderging een eerdere behandeling met abiraterone (54,6% en 54,2%) en werden behandeld met enzalutamide (45,4% versus 45,5%).
Bijna alle patiënten in beide groepen ondergingen een eerdere behandeling met chemotherapie - docetaxel (99,2% vs 99,2%).
De mediane tijd tot de eerste volgende therapie (TFST) was 7,2 maanden (95%-BI, 6,7-8,1) in de experimentele groep en 5,7 maanden (95%-BI, 5,0-7,1) in de controlegroep (HR 0,86; 95% BI, 0,71-1,03) bij de eerste tussentijdse analyse.
Aan de behandeling gerelateerde bijwerkingen (TRAE's) traden op bij 88,2% van de patiënten in de experimentele groep en 50,8% van de patiënten in de controlegroep. Veel voorkomende TRAE's in respectievelijk de experimentele groep en de controlegroep waren anemie - bloedarmoede (46% vs 2,7%), misselijkheid (35,6% vs 5,1%), vermoeidheid (25,7% vs 16,4%), verminderde eetlust (21,3% vs 4,7%), en asthenie = algemene lichaamszwakte (13,5% versus 7,0%).
Bovenstaande is een vertaling van dit artikel:
Yu EY, Park SH, Goh JCH, et al. Pembrolizumab plus olaparib vs abiraterone or enzalutamide for patients with previously treated metastatic castration-resistant prostate cancer: randomized open-label phase 3 KEYLYNK-010 study. Ann Oncol. 2022;33(suppl 7):1362MO. doi:10.1016/annonc/annonc1070
Despite Improving Responses, Pembrolizumab/Olaparib Fails to Improve Survival in mCRPC
Conference | European Society for Medical Oncology Congress (ESMO)
Results from the phase 3 KEYLYNK-010 study showed that treatment with pembrolizumab and olaparib did not result in a statistically significant improvement in survival despite yielding higher responses compared with novel hormonal agents in patients with previously treated prostate cancer.
Pembrolizumab (Keytruda) plus olaparib (Lynparza) did not yield an improvement in survival despite higher responses vs novel hormonal agents (NHA) such as abiraterone (Zytiga) or enzalutamide (Xtandi) in patients with previously treated metastatic castration-resistant prostate cancer (mCRPC), according to data from the phase 3 KEYLYNK-010 study (NCT03834519).
Median radiographic progression-free survival (rPFS) in the pembrolizumab/olaparib arm was 4.4 months (95% CI, 4.2-6.0) vs 4.2 months (95% CI, 4.0-6.1) with NHA (HR 1.02; 95% CI, 0.82–1.25; P = .55) at the first interim analysis. Moreover, median OS was 15.8 months (95% CI, 14.6-17.0) with pembrolizumab plus olaparib vs 14.6 months (95% CI, 12.6-17.3) in the control arm (HR 0.94; 95% CI, 0.77–1.14; P = .26) at the second interim analysis.
The ORR in the experimental arm was 16.8% (95% CI, 12.3%-22.1%) vs 5.9% (95% CI, 2.4%-11.7%) in the control arm. The disease control rate in each respective arm was 32.4% (95% CI, 26.5%-38.6%) compared with 19.3% (95% CI, 12.7%-27.6%). Additionally, the complete response (CR) and partial response (PRs) rates were 1.6% and 15.2%, respectively, in the combination arm compared with no CRs and a PR rate of 5.9% in the control arm.
The study evaluated 793 patients who were randomly assigned 2:1 to receive either pembrolizumab at 200 mg every 3 weeks for 35 cycles or less plus 300 mg of olaparib, or 1000 mg of abiraterone in those previously treated with enzalutamide or 160 mg of enzalutamide in those previously treated with abiraterone. To be eligible, patients were required to have histologically or cytologically confirmed mCRPC and have experienced disease progression following prior treatment with either abiraterone or enzalutamide.
The average patient age was 71 years (range, 40-89) in the experimental arm vs 69 years (range, 49-84) in the control arm. In the experimental arm and control arm, respectively, approximately half of patients (51.4% vs 47.3%) had an ECOG performance status of 1. Most patients had non–homologous recombination repair-mutated disease in both the experimental and control arms, respectively (67.1% vs 65.5%). Moreover, most patients in both respective arms had non–BRCA-mutated disease (83.4% vs 78.8%). Over half of patients in both the pembrolizumab and NHA arms, respectively, underwent prior treatment with abiraterone (54.6% and 54.2%) and fewer were treated with enzalutamide (45.4% vs 45.5%). Nearly all patients in both arms underwent prior treatment with docetaxel (99.2% vs 99.2%).
In terms of other findings, the median time to first subsequent therapy (TFST) was 7.2 months (95% CI, 6.7-8.1) in the experimental arm and 5.7 months (95% CI, 5.0-7.1) in the control arm (HR 0.86; 95% CI, 0.71–1.03) at the first interim analysis.
Treatment-related adverse effects (TRAEs) occurred in 88.2% of patients in the experimental arm and 50.8% of patients in the control arm. Common TRAEs in the experimental arm and control arms, respectively, were anemia (46% vs 2.7%), nausea (35.6% vs 5.1%), fatigue (25.7% vs 16.4%), decreased appetite (21.3% vs 4.7%), and asthenia (13.5% vs 7.0%).
Reference
Yu EY, Park SH, Goh JCH, et al. Pembrolizumab plus olaparib vs abiraterone or enzalutamide for patients with previously treated metastatic castration-resistant prostate cancer: randomized open-label phase 3 KEYLYNK-010 study. Ann Oncol. 2022;33(suppl 7):1362MO. doi:10.1016/annonc/annonc1070
Gerelateerde artikelen
- AMG 509 - Xaluritamig, een bispecifiek antilichaam dat zich richt op het antigen STEP1 geeft bij zwaar voorbehandelde prostaatkankerpatienten hoopvolle resultaten
- anti-HER2 geactiveerde T-cellen (BAT's) naast pembrolizumab geeft bij patiënten met vergevorderde uitgezaaide hormoonresistente prostaatkanker alsnog goede resultaten op progressievrije ziekte en overall overleving
- Immuuntherapie met P-PSMA-101 = CAR-T-celtherapie gericht op PMSA geeft veelbelovende resultaten met zelfs een complete remissie bij 10 zwaar voorbehandelde patienten met vergevorderde uitgezaaide hormoonresistente prostaatkanker.
- Pembrolizumab plus olaparib geeft betere respons en ziekteprogressievrije overleving bij patiënten met eerder behandelde uitgezaaide prostaatkanker in vergelijking met abirateron of enzalutamide maar niet statistisch significant
- Valacyclovir, een herpes medicijn plus een gemoduleerd virus naast radiotherapie en met of zonder hormoontherapie bij prostaatkankerpatienten geeft betere overleving (plus 20 procent) in vergelijking met historische statististische cijfers
- Immuuntherapie met pembrolizumab plus docetaxel en prednison geeft alsnog goede resultaten bij met abiraterone of enzalutamide voorbehandelde patiënten met uitgezaaide prostaatkanker
- Prostac-VF: immuuntherapie met gemodificeerd pokkenvirus geeft uitstekende resultaten op overleving en progressievrije tijd bij uitgezaaide hormoon resistente prostaatkanker
- ProscaVax, een vaccin bestaande uit een aan PSA gerelateerd eiwit samen met IL-2 en GM-CSF geeft 70 procent tumorvermindering bij recidief van prostaatkanker met oplopende PSA
- Weinig patienten met prostaatkanker hebben mutaties als microsatellite instability–high (MSI-H) of mismatch repair–deficinet (dMMR)maar als ze het hebben kan immuuntherapie met anti-PD medicijnen voor langdurige levensverlenging zorgen
- Immuuntherapie met pembrolizumab bij zwaar voorbehandelde prostaatkankerpatienten met uitgezaaide hormoonresistente ziekte geeft toch nog goede resultaten blijkt uit de Keynote-28 studie
- Immuuntherapie voor uitgezaaide hormoon resistente prostaatkanker. Een reviewstudie van recente ontwikkelingen
- Provenge een immuuntherapie met dendritische cellen bij prostaatkanker: een aantal artikelen bij elkaar gezet
- immuuntherapie met pembrolizumab - een anti-PD medicijn geeft onverwacht zeer goede resultaten na falen van enzalutamide bij patienten met vergevorderde uitgezaaide prostaatkanker.
- Immuuntherapie met dendritische celtherapie voor patiënten met uitgezaaide hormoon resistente prostaatkanker nog open voor patienten
- Immuuntherapie: Drie nieuwe studies bewijzen waarde van immuuntherapie bij gevorderde uitgezaaide hormoonresistente prostaatkanker, er wordt zelfs over genezende aanpak gesproken
- Erasmus Medisch Centrum start fase I studie met oncolitisch virus bij niet uitgezaaide lokale prostaatkanker
- Dendritische celtherapie bij prostaatkanker: overzichtstudie is positief over deze aanpak, maar vraagt meer onderzoek naar combinaties van dendritische cellen met tumor gerelateerde antigenen - eiwitten en in combinatie met andere behandelingswijzen.
- Dendritische celtherapie bij prostaatkanker: Amerikaanse studie heeft studie gestart in 2008 gepromoveerd tot fase II studie
- Combinatie van hormoontherapie met een gen - en immuuntherapie in de vorm van een vaccin - dendritische celtherapie voor mannen met uitgezaaide prostaatkanker gestart in VUMC en voortgezet in Amerika
- Vaccin tegen prostaatkanker blijkt effectief tonen dierstudies aan.
- Squalamine is een natuurlijke angiogeneseremmer ter voorkoming van een recidief van prostaatkanker en andere vormen van kanker. Een overzichtstudie.
- Meta analyse (overzicht van gerandomiseerde studies) toont aan dat immuuntherapie voor hoopvolle resultaten zorgt waarbij dendritische celtherapie eruit springt als meest zinvolle aanpak.
- Injecties met Gc-MAF een vitamine D verbindend eiwit werkt uiterst effectief (100% genezing bij totaal 16 prostaatkankerpatienten) als vernietiging en bescherming tegen terugkeer van prostaatkanker.
- Immuuntherapeutische aanpak, waaronder dendritische celtherapie bij prostaatkanker: een overzicht van belangrijke studies en recente ontwikkelingen.
Plaats een reactie ...
Reageer op "Pembrolizumab plus olaparib geeft betere respons en ziekteprogressievrije overleving bij patiënten met eerder behandelde uitgezaaide prostaatkanker in vergelijking met abirateron of enzalutamide maar niet statistisch significant"