Aan dit artikel is vele uren gewerkt. Opzoeken, vertalen, op de website plaatsen enz. Als u ons wilt ondersteunen dan kan dat via een al of niet anonieme donatie. Elk bedrag is welkom hoe klein ook. Klik hier als u ons wilt helpen kanker-actueel online te houden Wij zijn een ANBI organisatie en dus is uw donatie in principe aftrekbaar voor de belasting.

24 juni 2015: Bron: The Cancer Genome Atlas Research Network June 10, 2015DOI: 10.1056/NEJMoa1402121

Bepaalde biomoleculaire mutaties en afwijkingen in bepaalde genen spelen een grote rol bij de verdere ontwikkeling van laaggradige hersentumoren. En blijken voorspelllende rol te kunnen geven op de overlevingskansen en of een laaggradige tumor snel zal uitgroeien tot een hooggradige Glioma blastoma multiforme of juist laaggradig zal blijven. Dat dit een grote stap voorwaarts is voor een optimale aanpak lijkt me evident en wordt door de onderzoekers ook als dusdanig gepresenteerd.

Dit blijkt uit een studie waarbij het genenprofiel is geanalyseerd van 293 volwassenen met eerder onbehandelde laaggradige tumoren (WHO stadium II en III), 100 astrocytomas, 77 oligoastrocytomas en 116 oligodendrogliomas. Kinderen met laaggradige tumoren waren uitgesloten van deze studie.

Mutaties in IDH1 en IDH2 (twee nagenoeg dezelfde genen, samengevoegd tot IDH voor het gemak in het verdere studieverslag) karakteriseren het grootste deel van laaggradige gliomas - hersentumoren bij volwassenen en geven vaak een goede prognose op de overleving. Zie referenties 15-17

Laaggradige gliomas - hersentumoren met zowel een IDH mutatie en (i.e., een mutatie in zowel IDH1 of IDH2) en een afwijking van de chromosomen 1p en 19q (1p/19q codeletion), welke vaak voorkomt bij oligodendrogliomas, heben vaak een goede respons op chemotherapie en zijn gerelateerd aan een betere overlevingstijd dan difuse gliomas zonder deze afwijkingen. Zioe in referentielijst .5,18

TP53 en ATRX mutaties komen vaak voor bij astrocytomas en zijn een belangrijke marker voor klinische resultaten. Zie referentie 19

Media in This Article

Video

Integrative Genomic Analysis of Diffuse Lower-Grade Gliomas.

Figure 1

Cluster of Clusters (CoC) Analysis.

Het is te ingewikkeld voor mij om de verdere gedetailleerde resultaten in goed Nederlands voor u te vertalen maar de complete data kunt u bekijken in Table S1 (Supplementary Appendix 2). De primaire sequence files zijn te bekijken in de CGHub (https://cghub.ucsc.edu); alle andere gebruikte data, inclusief mutatie files, zijn gedeponerd in the Cancer Genome Atlas Data Coordinating Center (http://cancergenome.nih.gov). Sample lijsten, data matrixes, en ondersteunende data zijn beschikbaar bij the Cancer Genome Atlas lower-grade glioma publication page (https://tcga-data.nci.nih.gov/docs/publications/lgg_2015).

Het volledige studierapport: Comprehensive, Integrative Genomic Analysis of Diffuse Lower-Grade Gliomas

is overigens ook gratis in te zien met als u op het plaatje van het hoofd klikt een mooie uitleg via een video wat een laaggradige hersentumor nu precies is.

Hier het abstract van de studie:

The integration of genomewide data from multiple platforms delineated three molecular classes of lower-grade gliomas that were more concordant with IDH, 1p/19q, and TP53 status than with histologic class. Lower-grade gliomas with an IDH mutation either had 1p/19q codeletion or carried a TP53 mutation. Most lower-grade gliomas without an IDH mutation were molecularly and clinically similar to glioblastoma.

Comprehensive, Integrative Genomic Analysis of Diffuse Lower-Grade Gliomas

The Cancer Genome Atlas Research Network

June 10, 2015DOI: 10.1056/NEJMoa1402121

Comments open through June 17, 2015

Background

Diffuse low-grade and intermediate-grade gliomas (which together make up the lower-grade gliomas, World Health Organization grades II and III) have highly variable clinical behavior that is not adequately predicted on the basis of histologic class. Some are indolent; others quickly progress to glioblastoma. The uncertainty is compounded by interobserver variability in histologic diagnosis. Mutations in IDH, TP53, and ATRX and codeletion of chromosome arms 1p and 19q (1p/19q codeletion) have been implicated as clinically relevant markers of lower-grade gliomas.

Methods

We performed genomewide analyses of 293 lower-grade gliomas from adults, incorporating exome sequence, DNA copy number, DNA methylation, messenger RNA expression, microRNA expression, and targeted protein expression. These data were integrated and tested for correlation with clinical outcomes.

Results

Unsupervised clustering of mutations and data from RNA, DNA-copy-number, and DNA-methylation platforms uncovered concordant classification of three robust, nonoverlapping, prognostically significant subtypes of lower-grade glioma that were captured more accurately by IDH, 1p/19q, and TP53 status than by histologic class. Patients who had lower-grade gliomas with an IDH mutation and 1p/19q codeletion had the most favorable clinical outcomes. Their gliomas harbored mutations in CIC, FUBP1, NOTCH1, and the TERT promoter. Nearly all lower-grade gliomas with IDH mutations and no 1p/19q codeletion had mutations in TP53 (94%) and ATRX inactivation (86%). The large majority of lower-grade gliomas without an IDH mutation had genomic aberrations and clinical behavior strikingly similar to those found in primary glioblastoma.

Conclusions

The integration of genomewide data from multiple platforms delineated three molecular classes of lower-grade gliomas that were more concordant with IDH, 1p/19q, and TP53 status than with histologic class. Lower-grade gliomas with an IDH mutation either had 1p/19q codeletion or carried a TP53 mutation. Most lower-grade gliomas without an IDH mutation were molecularly and clinically similar to glioblastoma. (Funded by the National Institutes of Health.)

Read the Full Article...