15 juni 2015: lees ook dit artikel: https://kanker-actueel.nl/NL/immuuntherapie-met-til-tumor-infiltrating-lymfocyten-zorgt-bij-een-kwart-van-de-deelnemers-voor-jarenlange-ziektevrije-tijd-bij-patienten-met-uitgezaaide-melanomen.html in gerelateerde artikelen dat een aanvulling is op onderstaande artikel in feite

21 december 2013: Bron: Science

Immuuntherapie bij kanker is de grote wetenschappelijke doorbraak van 2013, aldus een artikel van Science, een algemeen erkend vakblad als het gaat over de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van wetenschappelijk onderzoek.

Science maakte afgelopen week hun jaaroverzicht bekend van de meest spraakmakende en beloftevolle ontwikkelingen van 2013 en koos daaruit als meest veelbelovende de immuuntherapeutische aanpak van kanker en noemt dat 'Breakthrough of the Year'. Met immuuntherapeutische aanpak noemen ze met name het bewerken van T-cellen die uit het bloed of lymfe worden gehaald en na bewerking weer terug ingebracht worden bij de patiënt. Ook dit is dus een vorm van personalised medicin  maar werkt toch weer net iets anders dan vooraf geprepareerde medicijnen gericht op receptoren en mutaties hoewel het veel met elkaar heeft te maken.

Een voorbeeld dat Science geeft is dat bij melanomen bewerkte T-cellen aan ipilimumab toegevoegd een veel beter resultaat geven dan alleen ipilimumab. Maar het zou zelfs heel goed kunnen dat ipilimumab niet eens meer nodig is als van de patiënt bekend is welke mutaties er bij haar/hem een rol spelen. Bij melanomen is ipilimumab goedkeurd als medicijn bij gevorderde melanomen maar alleen als de patiënt een daarvoor "juiste" CTL4 gen afwijking heeft en bewerkte T-cellen (bioengineered) worden toegevoegd kan worden verwacht dat deze aanpak succesvol zal zijn. Overigens komt de CTLK4 afwijking ook voor bij longkanker, borstkanker, alvleesklierkanker enz. Maar bij bv. leukemie (en bij patiënten met ook melanomen kan een andere afwijking ook een rol spelen, lijken weer andere receptoren en mutaties een bepalende rol te spelen of een vorm van personalised medicin succesvol kan zijn.

Maar belangrijk in dit verband is natuurlijk dat inmiddels bekend is dat er veel, heel veel verschillende receptoren en mutaties - genafwijkingen een rol spelen waarvoor dan weer andere medicijnen voorhanden zijn. Ook komt het voor dat bij 1 patiënt verschillende afwijkingen een rol spelen. Belangrijk blijft dus een goed receptorenonderzoek. En dan niet van 1 biopt maar het liefst van verschillende biopten als de kanker al uitgezaaid is naar andere organen. Daarbij lijkt het mede bijzonder belangrijk om voordat gestart wordt met immuuntherapeutische middelen er indien mogelijk debulking plaatsvindt van zoveel mogelijk tumorweefsel. Hoe groter de tumorload hoe groter het risico dat de immuuntherapeutische aanpak teveel is voor de patiënt omdat een immuunreactie ontstekingen enz. kan veroorzaken en te groot appèl doet op de lichamelijke gesteldheid van de patiënt.  

Opvallend dat Science ook opmerkt dat de immuuntherapeutische aanpak gericht op de CTLK4 afwijking al in de jaren tachtig is ingezet door de immunoloog James Allison, nu werkzaam aan de Universiteit van Texas MD Anderson Cancer Center in Houston. In de late jaren 1980, dachten Franse onderzoekers helemaal niet aan kanker toen ze een nieuwe eiwit receptor op het oppervlak van T-cellen ontdekten, de zogenoemde cytotoxische T - lymfocyt antigen 4 of CTLA - 4 . Echter dr. Allison vond dat CTLA - 4 een rem zet op T-cellen om daarmee te voorkomen dat ze een immunologische aanval zouden ontketenen. Allison vroeg zich af of met het blokkeren van het CTLA - 4 - molecuul het immuunsysteem daarmee vrij zou maken om beginnende kankercellen op te sporen en te elimineren.

Allison's uitgangspunt is lang niet getest. Hoewel in 1987 Allison al een studie publiceerde waarbij in een muizenstudie zijn hypothese min of meer werd bewezen werd zijn artikel pas in 1996 gepubliceerd, ook in Science. De studie toonde aan dat antilichamen tegen CTLA - 4 tumoren in muizen lieten verdwijnen.

Farmaceutische bedrijven waren voorzichtig met immuuntherapie voor kanker, op hun hoede voor flops uit het verleden, maar ook omdat dit een strategie was die bijna tegengesteld was aan wat gangbaar was bij kanker. En ik vermoed zelf omdat octrooi en patentering echt moeilijk zou zijn en om een medicijn goedgekeurd te krijgen vereist dat enorm veel geld en tijd. Het grote probleem op dit moment bij onderzoek naar en invoering van personalised medicin.

Belangrijke resultaten met anti lichamen kwamen eigenlijk pas in 2010 toen een gerandomiseerde studie bij melanomen aantoonde dat ca. 25% van de deelnemende patiënten minimaal 2 jaar overleefden. Daarna is het hard gegaan en wordt nu wereldwijd ingezet op personalised medicin en niet alleen op CDTL4 afwijkingen maar ook op andere receptoren en genafwijkingen gerichte aanpak.

Het volledige artikel uit Science: Cancer Immunotherapy Breakthrough of the Year 2013  kunt u gratis lezen met een videopresentatie erbij. Hieronder een referentie van de artikelen die Science noemt als voorbeelden van een geslaagde immuuntherapeutische aanpak als basis voor de titel dat immuuntherapie bij kanker de grote doorbraak van 2013 is.

Source:

 

Plaats een reactie ...

2 Reacties op "Immuuntherapie bij kanker: Grootste doorbraak van 2013 op wetenschappelijk gebied, aldus vakblad Science"


Gerelateerde artikelen