13. Aan de Zijlijn: Het verhaal van Marije: inleiding

Inleiding

Ik heb dit stuk van mijn kant over de ziekte van mijn man Bert, ‘Aan de Zijlijn’ genoemd omdat dat de kant is waar je als partner en familie staat. Je bent onderdeel maar toch weer niet. Je maakt gedeeltelijk mee wat zij meemaken als patiënten maar vanuit een totaal andere hoek.

Toch staat ook jouw wereld op zijn kop en die staat vaak in het teken van de machteloosheid. Waar de patiënt actief bezig is met het vechten tegen de ziekte en het ondergaan van allerlei behandelingen sta je als partner erbij en je kijkt ernaar. Je regelt en organiseert, je probeert met allerlei middelen de pijn e.d. te verlichten en probeert je partner waar mogelijk te steunen en te motiveren om door te gaan.

Ik heb ervaren dat het met een ziekte als deze geconfronteerd worden, alles in je leven veranderd. Je bent er dag en nacht mee bezig, 24 uur per dag hoewel de manier waarop gedurende de loop van de ziekte verandert. Het is onderdeel van je leven geworden en dat moet je leren accepteren. Maar dat betekent niet dat je je er bij moet neerleggen en niet meer moet proberen op wat voor manier nog te vechten en gewoon te blijven leven, hoe moeilijk het ook af en toe is en lijkt.

Net zoals het stuk van mij man, is dit verhaal in fasen geschreven. Dit zijn de fasen waar wij doorheen gegaan zijn in de afgelopen 15 maanden waarin wij geconfronteerd werden met het feit dat mijn man kanker had. Iedere fase heeft weer een andere impact gehad en hebben wij op een andere manier moeten leren omgaan met de ziekte kanker en de effecten die de ziekte heeft op ons leven.