9 december 2018: lees ook dit artikel:

https://kanker-actueel.nl/trastuzumabemtansine-geeft-nog-betere-resultaten-dan-trastuzumab-herceptin-88-vs-77-procent-ziektevrij-op-3-jaars-meting-bij-resterend-tumorweefsel-in-lymfklieren-na-chemo-en-operatie-bij-her-pos-borstkanker.html

27 mei 2017: Bron: The Lancet

T-DM1 - Ado-trastuzumab emtansine (Kadcyla) versus capecitabine plus lapatinib (Tykerb) geeft bij eerder behandelde HER2-positieve gevorderde borstkanker een verbetering op overall overleving.

Dat blijkt uit de uiteindelijke algehele resultaten van de fase III studie EMILIA nu ook bij de patiënten die tijdens de studie overstapten van de controlegroep met capecitabine plus lapatinib naar de T-DM1 groep. De eindresultaten uit de Emilia studie zijn gepubliceerd in The Lancet.

T-DM1

Kernpunten uit de studie:

Ado-trastuzumab emtansine was geassocieerd met een statisch significante verbeterde algemene overleving in vergelijking met capecitabine plus lapatinib bij eerder behandelde HER2-positieve gevorderde borstkanker.
Er werd een 27 procent verbeterde overall overleving waargenomen, zelfs als ere gecorrigeerd werd naar de crossover patiënten uit de controlegroep.

Studieopzet:

In de studie werden 991 patiënten die eerder met trastuzumab en een chemo met een taxaan opgenomen en behandeld, tussen februari 2009 en oktober 2011. Zij werden gerandomiseerd ingedeeld in een groep (n = 495) die T-DM1 - ado-trastuzumab emtansine (dosis: 3,6 mg / kg) om de 3 weken kreeg toegediend en een groep (n = 496) die oraal capecitabine (Xeloda) (dosis: 1.000 mg / m²) tweemaal daags innam in tabletvorm op dag 1 t/m dag 14 van elke 21-daagse cyclus. Bovendien kregen deze patiënten lapatinib (dosis: 1.250 mg) oraal eenmaal daags op dag 1 tot dag 21. In mei 2012 werd het studieprotocol gewijzigd om het overstappen van controlegroep naar de groep van T-DM1 - ado-trastuzumab emtansine mogelijk te maken nadat de tweede tussentijdse overlevingsanalyse al de voorgeschreven doelen op klinische efectiuviteit hadden bereikt.

Overall overleving:

Einddatum van de studie analyse was in december 2014. De mediane duur van de follow-up was 47.8 maanden in de T-DM1 - ado-trastuzumab emtansine groep en 41.9 maanden in de controle groep. Mediane overall overleving was 29.9 maanden (95% confidence interval = 26.3–34.1 maanden) in de T-DM1 - ado-trastuzumab emtansine groep versus 25.9 maanden (95% CI = 22.7–28.3 maanden) in de controle groep (hazard ratio = 0.75, 95% CI = 0.64–0.88).

In de controle groep, 136 patiënten (27%) stapten alsnog over naar de T-DM1 - ado-trastuzumab emtansine groep na de tweede tussentijdse analyse op overall oveerleving het doel had bereikt (mediane follow-up duur = 24.1 maanden). In de ado-trastuzumab emtansine group, 254 patients (51%) kregen capecitabine (Xeloda) en 241 patiënten (49%) kregen lapatinib (apart of in combinatie) na onderbreking van de T-DM1 - ado-trastuzumab emtansine. Een

Een post-hoc gevoeligheidsanalyse die patiënten apart meenam in de analyse op het moment van overgang naar de T-DM1 - ado-trastuzumab emtansine vertoonde een vergelijkbaar resultaat (mediaan = 29.9 vs 24.6 maanden, HR = 0.69, 95% CI = 0.59–0.82).

Bijwerkingen:

Graad ≥ 3 bijwerkingen werden gezien bij 48% van de patiënten uit de T-DM1 - ado-trastuzumab emtansine groep versus 60% bij de patiënten uit de controlegroep. De meest voorkomende bijwerkingen waren trombocytopenie (14%), aspartatransaminase (5%) en bloedarmoede (4%) bij de pati%nten uit de T-DM1 - ado-trastuzumab emtansine groep en diarree (21%), palmar-plantar erythrodysesthesia syndroom (18%) en braken (5%) bij de patiënten uit de controlegroep. Er deden zich drie sterfgevallen voor in de ado-trastuzumab emtansinegroep (als gevolg van metabolische encefalopathie, neutropenische sepsis en acute myeloïde leukemie) en twee sterfgevallen in de controlegroep (als gevolg van hartfalen en multiorgaanfalen), die werden beschouwd als gerelateerd aan de behandelingen.

Conclusie:

"De uiteindelijke analyse van de definitieve totale overleving in het EMILIA-onderzoek toont aan dat T-DM1 - ado-trastuzumab emtansine de overall overleving verbeterde bij patiënten met eerder behandelde HER2-positieve uitgezaaide borstkanker, zelfs met de resultaten uit de crossover-behandeling erbij genomen. Het veiligheidsprofiel was vergelijkbaar met die zoals gezien in eerdere analyses, waardoor T-DM1 ado-trastuzumab emtansine werd bevestigd als een effectieve en tolerante behandeling in deze patiëntenpopulatie. "

Het volledige studierapport: Trastuzumab emtansine versus capecitabine plus lapatinib in patients with previously treated HER2-positive advanced breast cancer (EMILIA): a descriptive analysis of final overall survival results from a randomised, open-label, phase 3 trial is tegen betaling in te zien.

Hier het abstract van de Emilia studie:

trastuzumab emtansine improved overall survival in patients with previously treated HER2-positive metastatic breast cancer even in the presence of crossover treatment. The safety profile was similar to that reported in previous analyses, reaffirming trastuzumab emtansine as an efficacious and tolerable treatment in this patient population.

The Lancet: DOI: http://dx.doi.org/10.1016/S1470-2045(17)30312-1

Trastuzumab emtansine versus capecitabine plus lapatinib in patients with previously treated HER2-positive advanced breast cancer (EMILIA): a descriptive analysis of final overall survival results from a randomised, open-label, phase 3 trial

Dr Véronique Diéras, MD

Correspondence information about the author Dr Véronique Diéras

Email the author Dr Véronique Diéras

Prof David Miles, MD

Sunil Verma, MD

Prof Mark Pegram, MD

Manfred Welslau, MD

José Baselga, MD

Ian E Krop, MD

Prof Kim Blackwell, MD

Silke Hoersch, MSc

Jin Xu, PhD

Marjorie Green, MD

Luca Gianni, MD

Published: 16 May 2017

Background

The antibody–drug conjugate trastuzumab emtansine is indicated for the treatment of patients with HER2-positive metastatic breast cancer previously treated with trastuzumab and a taxane. Approval of this drug was based on progression-free survival and interim overall survival data from the phase 3 EMILIA study. In this report, we present a descriptive analysis of the final overall survival data from that trial.

Methods

EMILIA was a randomised, international, open-label, phase 3 study of men and women aged 18 years or older with HER2-positive unresectable, locally advanced or metastatic breast cancer previously treated with trastuzumab and a taxane. Enrolled patients were randomly assigned (1:1) via a hierarchical, dynamic randomisation scheme and an interactive voice response system to trastuzumab emtansine (3·6 mg/kg intravenously every 3 weeks) or control (capecitabine 1000 mg/m² self-administered orally twice daily on days 1–14 on each 21-day cycle, plus lapatinib 1250 mg orally once daily on days 1–21). Randomisation was stratified by world region (USA vs western Europe vs or other), number of previous chemotherapy regimens for unresectable, locally advanced, or metastatic disease (0 or 1 vs >1), and disease involvement (visceral vs non-visceral). The coprimary efficacy endpoints were progression-free survival (per independent review committee assessment) and overall survival. Efficacy was analysed in the intention-to-treat population; safety was analysed in all patients who received at least one dose of study treatment, with patients analysed according to the treatment actually received. On May 30, 2012, the study protocol was amended to allow crossover from control to trastuzumab emtansine after the second interim overall survival analysis crossed the prespecified overall survival efficacy boundary. This study is registered with ClinicalTrials.gov, number NCT00829166.

Findings

Between Feb 23, 2009, and Oct 13, 2011, 991 eligible patients were enrolled and randomly assigned to either trastuzumab emtansine (n=495) or capecitabine and lapatinib (control; n=496). In this final descriptive analysis, median overall survival was longer with trastuzumab emtansine than with control (29·9 months [95% CI 26·3–34·1] vs 25·9 months [95% CI 22·7–28·3]; hazard ratio 0·75 [95% CI 0·64–0·88]). 136 (27%) of 496 patients crossed over from control to trastuzumab emtansine after the second interim overall survival analysis (median follow-up duration 24·1 months [IQR 19·5–26·1]). Of those patients originally randomly assigned to trastuzumab emtansine, 254 (51%) of 495 received capecitabine and 241 [49%] of 495 received lapatinib (separately or in combination) after study drug discontinuation. In the safety population (488 patients treated with capecitabine plus lapatinib, 490 patients treated with trastuzumab emtansine), fewer grade 3 or worse adverse events occurred with trastuzumab emtansine (233 [48%] of 490) than with capecitabine plus lapatinib control treatment (291 [60%] of 488). In the control group, the most frequently reported grade 3 or worse adverse events were diarrhoea (103 [21%] of 488 patients) followed by palmar–plantar erythrodysaesthesia syndrome (87 [18%]), and vomiting (24 [5%]). The safety profile of trastuzumab emtansine was similar to that reported previously; the most frequently reported grade 3 or worse adverse events in the trastuzumab emtansine group were thrombocytopenia (70 [14%] of 490), increased aspartate aminotransferase levels (22 [5%]), and anaemia (19 [4%]). Nine patients died from adverse events; five of these deaths were judged to be related to treatment (two in the control group [coronary artery disease and multiorgan failure] and three in the trastuzumab emtansine group [metabolic encephalopathy, neutropenic sepsis, and acute myeloid leukaemia]).

Interpretation

This descriptive analysis of final overall survival in the EMILIA trial shows that trastuzumab emtansine improved overall survival in patients with previously treated HER2-positive metastatic breast cancer even in the presence of crossover treatment. The safety profile was similar to that reported in previous analyses, reaffirming trastuzumab emtansine as an efficacious and tolerable treatment in this patient population.