Peter kreeg de diagnose ongeneeslijke en onbehandelbare slokdarmkanker. Hij en Lucia legden zich er niet bij neer en met behoud van uitstekende kwaliteit van leven en een enorme dosis doorzettingsvermogen en ook verantwoorde keuzes voor experimentele therapiën bleef Peter ruim anderhalf jaar langer in leven dan voorspeld. Helaas moest hij toch het hoofd buigen voor zijn kanker. Maar zowel hij als Lucia hebben er nooit spijt van gehad gevochten te hebben voor levensverlenging, kwaliteit van leven en dat sprankje hoop op genezing. Lees hier hun ontroerende verslag van de afgelopen jaren.
Gerelateerde artikelen
- 1) Waarom deze pagina?
- 2) Voorafgaand aan de diagnose: januari-april 2002
- 3) Diagnose in Streekziekenhuis te Tiel: april, mei 2002
- 4) Verder onderzoek en diagnostiek in het UMC Sint Radboudziekenhuis (juni-augustus 2002)
- 5) Bestraling in het Radboudziekenhuis (september-oktober 2002)
- 6) Orthomoleculaire medicatie en leefstijladviezen
- 7) Controles door het Radboudziekenhuis
- 8) Levend bloedonderzoek en hyperthermie (december 2002-februari 2003)
- 9) Second opinion Daniël den Hoedkliniek (december 2002-maart 2003)
- 10) Visie Radboudziekenhuis op advies Daniël den Hoedkliniek (maart, april 2003)
- 11) Dendritische celtherapie en hyperthermie in Keulen (maart-september 2003)
- 12) Chemo-embolisatie (juni - heden(oktober 2003)
- 13) Situatie oktober-november 2003;
- 14) 25 december 2003: Toch verloren.
- 15) Terugblik: breekbaar, ongebroken
- 16) Afscheidsbijeenkomst 30 december 2004, met alle teksten.
- 17) Rouw is niet alleen verlies: mail aan de mailgroep van kanker-actueel dd 30 oktober 2004
- 18) November 2004: In Memoriam
Plaats een reactie ...
Reageer op "Mond- en keelkanker: ervaringsverhaal Peter"