Als donateur kunt u ook korting krijgen bij MEDPRO op prostasol, een alternatief voor hormoontherapie.

Raadpleeg daarvoor wel een complementair werkende arts. 

11 januari 2019: Bron: CANCER

Uit een analyse van twee grote studies blijkt dat chirurgie plus radiotherapie een betere 10-jaars overleving geeft en ook minder risico om specifiek aan prostaatkanker  te overlijden in vergelijking met radiotherapie plus hormoontherapie voor lokaal gevorderde, maar nog niet uitgezaaide prostaatkanker. Wel is het zo dat bij chirurgie plus bestraling er meer urine incontinentie en erectiestoornissen optreden. En afhankelijk van de agressiviteit van de prostaatkanker kan ook voor een wait-and-see beleid gekozen worden. Aan de andere kant komt uit deze studies ook naar voren dat ca. 20 procent onderbehandeld is. 

Hier een commentaar dat Practice-update geeft bij deze studie en dat ik via google translate heb vertaald: Comparative Effectiveness of Radical Prostatectomy With Adjuvant Radiotherapy Versus Radiotherapy Plus Androgen Deprivation Therapy for Men With Advanced Prostate Cancer

Zij onderbouwen dit beter dan ik dat kan:

In dit artikel proberen de auteurs de eeuwenoude vraag in de behandeling van prostaatkanker aan te pakken - wat beter is, chirurgie of bestralingstherapie? Ze gebruiken SEER-Medicare-gegevens en beperken hun analyse tot patiënten met gevorderde maar niet-gemetastaseerde ziekte. Specifiek onderzochten zij die mannen met cT3-T4N0M0 of cT3-T4N1M0 prostaatkanker. Ondanks de beperkingen van SEER en het observationele karakter van het onderzoek, moeten verschillende interessante bevindingen worden opgemerkt. Ten eerste is een aanzienlijk aantal mannen waarschijnlijk onderbehandeld, waarbij 20% geen behandeling krijgt, terwijl respectievelijk 21% en 18% alleen een operatie of bestraling ondergingen. Huidige bewijsgegevens zouden agressieve en multimodale benaderingen van lokaal geavanceerde en / of lymfklier positieve ziekte ondersteunen. 

Ten tweede was chirurgie (prostatectomie) geassocieerd met het verwachte, verhoogde risico op urinaire en seksuele morbiditeit, terwijl de behoefte aan interventie als gevolg van lokale symptomen / ziekte in vergelijking met bestraling werd verminderd. Men vraagt zich echter af of de risico's van beschadiging van de blaashals (38%) vandaag aanzienlijk lager zouden zijn in vergelijking met de onderzoeksperiode (1992-2009) vanwege de wijdverspreide toepassing van chirurgie technieken met behulp van robots, die de anatomische beschadigingen duidelijk verminderen.

De conclusie uit het voorgaande is wel dat chirurgie gevolgd door adjuvante radiotherapie geassocieerd was met een verbeterde kankerspecifieke en totale overleving na 10 jaar in vergelijking met gecombineerde hormoontherapie en radiotherapie. De 10-jaars kankerspecifieke overleving bij deze groep mannen met gevorderde lokale prostaatkanker lag tussen de 72% en 89% na operatie en bestraling.

Uiteindelijk dragen deze bevindingen bij aan het bestaande, indirecte bewijsmateriaal, dat een agressieve chirurgische aanpak van een hoogrisico-aandoening kan ondersteunen. Het is duidelijk dat dit minder geldt voor ziekte met een laag risico, waar actieve surveillance (wait-and-see) het meest geschikt is en het onwaarschijnlijk is dat significante oncologische verschillen tussen chirurgie en bestralingstherapie zullen worden aangetoond. Zoals gesuggereerd door Cooperberg et al. En Zelefsky et al.

In studies van mannen met gelokaliseerde ziekte, kan chirurgie de grootste impact hebben, in vergelijking met radiotherapie - bestraling, bij mensen met agressieve prostaatkanker.1,2

Dit valt samen met de huidige trends in de chirurgie, zelfs in gevallen van regionale of uitgezaaide ziekte, waarbij wordt erkend dat een operatie alleen niet curatief is maar een belangrijk onderdeel van een gecombineerde behandeling; verwijdering van de primaire tumor in de prostaat kan op lange termijn voordelen hebben, gezien de langere natuurlijke geschiedenis en de beschikbaarheid van nieuwe, systemische middelen vandaag de dag.

Vragen die niet in het onderzoek worden behandeld, omvatten details over de duur van de hormoonbehandeling en details over de bestralingsbehandeling, zoals dosis en precieze velden, die waarschijnlijk van invloed zijn op de resultaten.

Hoewel deze studie werd beperkt tot patiënten met gemetastaseerde ziekte, kunnen we mogelijk enkele conclusies trekken uit de lopende studie (NCT03678025) waarin standaard systemische therapie wordt vergeleken met of zonder definitieve therapie (dwz prostatectomie of bestraling). Of we deze vraag definitief kunnen beantwoorden in een prospectieve, gerandomiseerde studie moet nog worden vastgesteld; maar voorlopig moeten we chirurgie niet afdoen in gevallen van meer agressieve of lokaal gevorderde prostaatkanker.

Bovenstaande is een analyse gedaan aan de hand van twee referenties en de laatste studiegegevens.

References

  1. Cooperberg MR, Vickers AJ, Broering JM, Carroll PR. Comparative risk-adjusted mortality outcomes after primary surgery, radiotherapy, or androgen-deprivation therapy for localized prostate cancer. Cancer. 2010;116(22):5226-5234. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/cncr.25456
  2. Zelefsky MJ, Eastham JA, Cronin AM, et al. Metastasis after radical prostatectomy or external beam radiotherapy for patients with clinically localized prostate cancer: a comparison of clinical cohorts adjusted for case mix. J Clin Oncol. 2010;28(9):1508-1513. http://ascopubs.org/doi/full/10.1200/JCO.2009.22.2265

Abstract van de studie Comparative Effectiveness of Radical Prostatectomy With Adjuvant Radiotherapy Versus Radiotherapy Plus Androgen Deprivation Therapy for Men With Advanced Prostate Cancer

is dit:

Source; CANCER

Comparative risk‐adjusted mortality outcomes after primary surgery, radiotherapy, or androgen‐deprivation therapy for localized prostate cancer

First published: 03 November 2010
https://doi.org/10.1002/cncr.25456

Abstract

BACKGROUND:

Because no adequate randomized trials have compared active treatment modalities for localized prostate cancer, the authors analyzed risk‐adjusted, cancer‐specific mortality outcomes among men who underwent radical prostatectomy, men who received external‐beam radiation therapy, and men who received primary androgen‐deprivation therapy.

METHODS:

The Cancer of the Prostate Strategic Urologic Research Endeavor (CaPSURE) registry comprises men from 40 urologic practice sites who are followed prospectively under uniform protocols, regardless of treatment. In the current study, 7538 men with localized disease were analyzed. Prostate cancer risk was assessed using the Kattan preoperative nomogram and the Cancer of the Prostate Risk Assessment (CAPRA) score, both well validated instruments that are calculated from clinical data at the time of diagnosis. A parametric survival model was constructed to compare outcomes across treatments adjusting for risk and age.

RESULTS:

In total, 266 men died of prostate cancer during follow‐up. Adjusting for age and risk, the hazard ratio for cancer‐specific mortality relative to prostatectomy was 2.21 (95% confidence interval , 1.50‐3.24) for radiation therapy and 3.22 (95% CI, 2.16‐4.81) for androgen deprivation. Absolute differences between prostatectomy and radiation therapy were small for men at low risk but increased substantially for men at intermediate and high risk. These results were robust to a variety of different analytic techniques, including competing risks regression analysis, adjustment by CAPRA score rather than Kattan score, and examination of overall survival as the endpoint.

CONCLUSIONS:

Prostatectomy for localized prostate cancer was associated with a significant and substantial reduction in mortality relative to radiation therapy and androgen‐deprivation monotherapy. Although this was not a randomized study, given the multiple adjustments and sensitivity analyses, it is unlikely that unmeasured confounding would account for the large observed differences in survival. Cancer 2010. © 2010 American Cancer Society.

prostaatkanker, lokaal gevorderd, incontinentie, erectiestoornissen, chirurgie, radiotherapie, bestraling, hormoontherapie


Plaats een reactie ...

3 Reacties op "Chirurgie + radiotherapie geeft betere 10-jaars overleving in vergelijking met radiotherapie plus hormoontherapie voor prostaatkanker met aangetaste lymfklieren, maar geeft wel meer bijwerkingen."

  • Thomas :
    12/01/2019
    Wat is de oorzaak van Prostaatkanker?
    Comment
  • e.valstar :
    11/01/2019
    Niet gerandomiseerd en zegt dus niks. De betere literatuur pleit bovendien echt niet voor opereren boven bestralen.
    Comment
    • Jan :
      12/01/2019
      Een studie bij 7500 mannen behandeld in 40 ziekenhuizen uitgevoerd door onafhankelijke NCI noemt u een waardeloze studie? Omdat het niet gerandomiseerd is?
      Het lijkt mij toch dat in dit geval de cijfers veelzeggend zijn. En van professioneel commentaar voorzien door experts op het gebied van prostaatkanker. Kan ik van uw commentaar niet zeggen.
      Comment

Gerelateerde artikelen
 

Gerelateerde artikelen

ESMO 2024: aanbevolen abstracten >> ASCO GU 2022: Abstracten gerelateerd >> Parpremmers bij prostaatkanker, >> Reviewstudie met de effecten >> Waaraan moet een ziekenhuis >> Richtlijnen voor het systemisch >> Nieuwe richtlijnen van The >> Prostaatkankerpatienten met >> Follow-up of Prostatectomy >> Abiraterone Acetate door FDA >>