Kuur 2

Deze kuur was vooraf aangekondigd als zijnde een zware kuur (d.w.z. wat men mij op basis van ervaring aangaf, dat de meeste patiënten zich tijdens deze kuur behoorlijk ziek voelden en last hadden van meerdere bijwerkingen. Als gevolg van deze chemo zou ook de weerstand erg worden gereduceerd en de kans op infecties daardoor vergroot kunnen worden). Zondagavond moest ik me melden in het ziekenhuis (dit was dus na mijn eerste thuisbezoek na kuur 1). Over de thuisperiode vertel ik in het hoofdstuk ‘Thuis’ meer. Ik voelde mij goed, maar zag enorm op tegen deze kuur en een nieuw lang (prognose was 4 tot 5 weken) ziekenhuisverblijf. Op maandag is kuur 2 van start gegaan en zo goed als ik me zondag nog voelde zo beroerd voelde ik me maandagavond en de daaropvolgende dagen. De bijwerkingen waren o.a. hoge koorts, misselijkheid, verbrande huid (een bekende bijwerking van deze kuur), het gevoel of ik lasogen had (ook dit is een bekende bijwerking). Deze klachten hebben ongeveer een week aangehouden daarna herstelde ik weer iets. De derde week kreeg ik echter wederom hoge koorts, artsen konden niet verklaren waar de koorts vandaan kwam (men neemt in dit soort situaties regelmatig kweekjes af om de oorzaak te vinden). Mijn situatie verslechterde met de dag, zonder dat men wist wat er was ik ben destijds diverse malen van top tot teen onderzocht zonder resultaat. Dinsdag werd d.m.v. een bronchoscopie (onderzoek waarbij men via een dunne slang met een camera in je longen kan kijken) geconstateerd, dat ik een longontsteking had (deze werd veroorzaakt door de PCP-bacterie). De bacterie, die de longontsteking veroorzaakte ‘leeft’ bij ieder mens en kan tot uiting komen bij een lage weerstand (dit was in mijn geval als gevolg van de behandeling zeker het geval). Fleur begon zich steeds meer zorgen te maken op woensdag in de derde week trof ze mij ’s ochtends aan en werd erg ongerust, omdat ik erg moeilijk ademde en het duidelijk benauwd had (ik herinner me van dit moment weinig). Ze heeft toen alarm geslagen bij zowel de artsen als het verplegend personeel. Men reageerde laconiek (dit is een indruk van iemand die zeer bezorgd was). Dat deze bezorgdheid niet onterecht was bleek enkele uren later, toen bij de wisseling van de wacht (andere artsen) besloten hebben dat ik naar de intensive care (aangezien dit voor ons een zeer ingrijpende gebeurtenis is geweest, zal ik in het hoofdstuk intensive care dieper ingaan op deze periode) moest worden overgebracht. Onderstaand schema laat zien welke stoffen tijdens de kuur werden toegediend Ara-C 2x3000 mg/m2 i.v. Dag 1-4 Mitoxantrone 10 mg/m2 i.v. Dag 3-5 MTX 15 Mg i.t. dag 1,8,15,22