Kuur 4

Kuur vier is ook relatief rustig verlopen omdat in de voorgaande kuren er mede als gevolg van de intensive care-periode medicatie was toegediend, die de aanmaak van cellen in mijn beenmerg stagneerde was deze kuur iets aangepast. Na deze kuur wilde men de autologe stamceltransplantatie uitvoeren, hiervoor kreeg ik vlak (een aantal dagen) voordat men voornemens was dit te doen tweemaal daags een injectie (deze mocht ik zelf toedienen) met daarin een stof die er zorg voor moest dragen dat de aanmaak van stamcellen werd verhoogd en ervoor zoud moeten zorgen dat de stamcellen ‘door mijn lichaam zouden gaan reizen’. De stamcelafname is een ‘ingreep’ waar je niks van voelt gebruikmakend van de Hickman katheter (indien niet aanwezig d.m.v. een infuus) wordt er bloed afgenomen, dat vervolgens door een soort centrifuge gaat (hier worden de stamcellen gefilterd) en vervolgens weer je lichaam binnenstroomt. Helaas bleken er na controle van het bij mij afgenomen materiaal te weinig stamcellen aanwezig te zijn. Uit verder onderzoek waarbij men onderzocht of een tweede poging zinvol was bleek helaas wederom dat er te weinig geschikt materiaal aanwezig was. De artsen hebben destijds in overleg besloten om niet over te gaan op een allogene stamceltransplantatie omdat bepaalde risico’s (zie het hoofdstuk het tweede recidief juni 2005) met zich mee kan brengen. Tevens schatten ze het type leukemie dat mij getroffen had niet in als een verhoogd recidief type.