Op kanker-actueel staan veel artikelen betreffende dit onderwerp. Zie deze search op het woord overgang:

https://kanker-actueel.nl/search.html?search_text=overgang&search_in=title&page=1

Bv dit artikel:

https://kanker-actueel.nl/stoppen-met-hormoontherapie-in-en-na-de-overgang-voorkomt-significant-borstkanker-en-eierstokkanker-blijkt-uit-grote-wereldwijde-studies.html

Of dit artikel:

https://kanker-actueel.nl/regelmatig-en-intensief-sporten-en-bewegen-en-lichamelijke-arbeid-verrichten-geeft-ca-30-minder-kans-op-het-krijgen-van-borstkanker-voor-vrouwen-na-de-overgang.html

of dit artikel:

https://kanker-actueel.nl/mediteraandieet-met-veel-groenten-en-fruit-kan-borstkanker-en-vooral-niet-hormoongevoelige-borstkanker-tot-40-procent-voorkomen-bij-vrouwen-na-de-overgang.html

7 september 2019: Bronnen The Lancet en de Volkskrant.

De resultaten uit een meta-analyse van 58 epidemologische studies met meer dan 100.000 vrouwen vertaald naar het risico op krijgen van borstkanker door hormoongebruik om de overgangsklachten te verminderen was aanleiding voor de Volkskrant voor een interessant artikel en interview met o.a. Dorenda van Dijken, gynaecoloog in het Amsterdamse OLVG West.

Een uitgebreide internationale studie toonde vorige week dat hormoontherapie tegen overgangsklachten een hoger risico op kanker geeft dan werd gedacht. Wat betekent dat voor de Nederlandse praktijk?

Ellen de Visser 6 september 2019, 15:01

Enkele citaten uit het artikel:

........Die diepgaande analyse maakte duidelijk dat bij hormoontherapie het risico op borstkanker hoger is dan tot nu toe was aangenomen: als vijftig vrouwen de meest voorgeschreven combinatie van hormonen gebruiken (oestrogeen en progesteron) dan krijgt een van hen daardoor borstkanker. Dat risico blijft verhoogd tot tien jaar nadat ze zijn gestopt. .....

en nog een citaat:

De uitsmijter van de studie was de allerlaatste zin: in de westerse landen zijn sinds 1990 20 miljoen gevallen van borstkanker vastgesteld en 1 miljoen daarvan zouden weleens op het conto kunnen komen van hormoontherapie.

Hier enkele resultaten uit het abstract van de studie gepubliceerd in The Lancet (klik op de titel voor het volledige studierapport) : Type and timing of menopausal hormone therapy and breast cancer risk: individual participant meta-analysis of the worldwide epidemiological evidence

Een vertaaling van de belangrijkste resultaten:

Tijdens prospectieve follow-up ontwikkelden 108.647 postmenopauzale vrouwen borstkanker die op 65-jarige leeftijd (SD 7); 55.575 (51%) MHT hadden gebruikt. Bij vrouwen waarover volledige informatie bekend was over hun gebruik was de gemiddelde MHT-duur 10 jaar geleden (SD 6) bij huidige gebruikers en 7 jaar (SD 6) bij eerdere gebruikers en was de gemiddelde leeftijd 50 jaar (SD 5) tijdens de menopauze en 50 jaar (SD 6) vanaf MHT gebruik. Elk MHT-type, behalve vaginale oestrogenen, werd geassocieerd met overmatige borstkankerrisico's, die gestaag toenamen met de gebruiksduur en groter waren voor oestrogeen-progestageen dan alleen oestrogeenpreparaten.

In het Volkskrantartikel geven verschillende artsen en deskundigen hun commentaar:

........Epidemiologen Jan Vandenbroucke en Frans Helmerhorst, beiden emeritus-hoogleraar aan het LUMC in Leiden, keken op verzoek naar de cijfers en concluderen dat de meta-analyse uitstekend in elkaar zit. Het gaat om een mix van studies waarbij wordt teruggeblikt (vrouwen krijgen borstkanker, hebben ze hormonen gebruikt?) en waarbij vrouwen worden gevolgd (vrouwen slikken hormonen, hoeveel ervan krijgen borstkanker?) en er is een effect in alle leeftijdscategorieën. Ook opmerkelijk, zegt Vandenbroucke: dat effect is er in oudere én in recente studies. ........

Maar gynaecoloog Van Dijken, voorzitter van de Dutch Menopause Society, onderdeel van de NVOG, zegt dat de resultaten uit de analyse in The Lancet niet meer van toepassing zijn op de huidige situatie. ......lees verder het artikel in de Volkskrant

Hier het abstract van: Type and timing of menopausal hormone therapy and breast cancer risk: individual participant meta-analysis of the worldwide epidemiological evidence zoals gepubliceerd in The Lancet:

Type and timing of menopausal hormone therapy and breast cancer risk: individual participant meta-analysis of the worldwide epidemiological evidence

Collaborative Group on Hormonal Factors in Breast Cancer
†
Show footnotes

Open AccessPublished:August 29, 2019DOI:https://doi.org/10.1016/S0140-6736(19)31709-X

Summary

Background

Published findings on breast cancer risk associated with different types of menopausal hormone therapy (MHT) are inconsistent, with limited information on long-term effects. We bring together the epidemiological evidence, published and unpublished, on these associations, and review the relevant randomised evidence.

Methods

Principal analyses used individual participant data from all eligible prospective studies that had sought information on the type and timing of MHT use; the main analyses are of individuals with complete information on this. Studies were identified by searching many formal and informal sources regularly from Jan 1, 1992, to Jan 1, 2018. Current users were included up to 5 years (mean 1·4 years) after last-reported MHT use. Logistic regression yielded adjusted risk ratios (RRs) comparing particular groups of MHT users versus never users.

Findings

During prospective follow-up, 108 647 postmenopausal women developed breast cancer at mean age 65 years (SD 7); 55 575 (51%) had used MHT. Among women with complete information, mean MHT duration was 10 years (SD 6) in current users and 7 years (SD 6) in past users, and mean age was 50 years (SD 5) at menopause and 50 years (SD 6) at starting MHT. Every MHT type, except vaginal oestrogens, was associated with excess breast cancer risks, which increased steadily with duration of use and were greater for oestrogen-progestagen than oestrogen-only preparations. Among current users, these excess risks were definite even during years 1–4 (oestrogen-progestagen RR 1·60, 95% CI 1·52–1·69; oestrogen-only RR 1·17, 1·10–1·26), and were twice as great during years 5–14 (oestrogen-progestagen RR 2·08, 2·02–2·15; oestrogen-only RR 1·33, 1·28–1·37). The oestrogen-progestagen risks during years 5–14 were greater with daily than with less frequent progestagen use (RR 2·30, 2·21–2·40 vs 1·93, 1·84–2·01; heterogeneity p<0·0001). For a given preparation, the RRs during years 5–14 of current use were much greater for oestrogen-receptor-positive tumours than for oestrogen-receptor-negative tumours, were similar for women starting MHT at ages 40–44, 45–49, 50–54, and 55–59 years, and were attenuated by starting after age 60 years or by adiposity (with little risk from oestrogen-only MHT in women who were obese). After ceasing MHT, some excess risk persisted for more than 10 years; its magnitude depended on the duration of previous use, with little excess following less than 1 year of MHT use.

Interpretation

If these associations are largely causal, then for women of average weight in developed countries, 5 years of MHT, starting at age 50 years, would increase breast cancer incidence at ages 50–69 years by about one in every 50 users of oestrogen plus daily progestagen preparations; one in every 70 users of oestrogen plus intermittent progestagen preparations; and one in every 200 users of oestrogen-only preparations. The corresponding excesses from 10 years of MHT would be about twice as great.