Eierstokkanker: ervaringsverhaal van Susanne

Update 16 augustus 2017:

Ervaringsverhaal van Susanne met uitgezaaide eierstokkanker.

Susanne foto bewerkt Susanne

16 augustus 2017: Niet leuk om te horen dat Suzanne toch een recidief heeft gekregen. Ze heeft ervoor gekozen naar haar ouders in Denemarken terug te gaan. En daar verder te proberen te werken aan haar herstel. Zij schreef me dit:

Lieve Kees.

Het gaat de laatste tijd minder goed met mij, de leven Tumors zijn helaas gaan groeien. Ik geef het absoluut niet op, en doet extra behandelingen, supplementen naast mijn rauwe levensstijl en ik ben verhuisd naar mijn ouders in Denemarken om meer rust en hulp te ontvangen.
Ik hoop dat het goed gaat met jou, en ik stuur jou veel liefde hier uit Denemarken naar je toe XXX Susanne.

25 augustus 2016:

Susanne houdt al 2,5 jaar haar bij diagnose uitgezaaide eierstokkanker (oktober 2014) onder controle met een totale verandering van haar leefstijl en voedingspatroon met een aantal aanvullende andere behandelingen onder begeleiding en volgens de richtlijnen van het HHI – Hippocrates Health Institute gevestigd in Florida – Amerika.

Maar volgens Susanne kun je het leefstijl- en voedingsprogramma van het HHI ook heel goed zelf thuis toepassen. Daarnaast staat op de website van het HHI – Hippocrates Health Institute een online video met uitleg hoe hun programma ook thuis te volgen: http://hippocratesinst.org/online-programs

Kern van de adviezen zijn gezonde leefstijl, veel kiemen, veel groene bladgroenten, tarwegrassap, groene sappen, algen, salades en rauwe groenten, geen suiker, geen fruit, geen koolhydraten enz. als basis. Het HHI – Hippocrates Health Institute voegt daar ook massages, meditatie, hyperbare zuurstof, intraveneuze vitamine-C injecties op natuurlijke basis enz. aan toe. Daarbij krijgt u ook 30 tot 40 uur les per week in wat een gezonde leefstijl inhoudt. Ook krijg je adviezen om buiten het centrum eventueel acupunctuur en chiropractie te volgen. Allemaal verkrijgbaar in 1 centrum. En dat is wel uniek voor Europa. Alhoewel St. George in Duitsland ook een eind in die richting komt. Humlegaarden was ook zo’n centrum.

Een van de leidinggevenden van het HHI prof. Dr. Brian Clement (http://hippocratesinst.org/our-team/brianclement) heeft eerder leiding gegeven aan Humlegaarden in Denemarken maar dat is inmiddels gesloten wegens overlijden van de arts dr. Finn Skøtt Andersen die Humlegaarden had opgericht.

Prof. Dr. Brian Clement

Hun website: http://www.humlegaarden.com/uk/index-uk.html is nog wel bereikbaar maar zij verwijzen naar andere centra in Duitsland en Spanje.

Maar om terug te gaan naar Susanne’s verhaal. Direct na de diagnose herfst 2014 is ze op advies van een patiënt van haar, inmiddels een hele goede vriendin, die haar uitgezaaide borstkanker al 8 jaar onder controle houdt met gezonde leefstijl en een raw living food programma, gaan volgen. (Klik hier voor Marisa’s verhaal)

Na een debulking operatie waarbij een klein stukje tumorweefsel bij de lever niet kon worden weggehaald volgden de standaard chemo kuren met carboplatin en Taxol. Tijdens de derde chemo kwam de pijn al weer terug en stegen de markers. Na de 5^e van totaal 6 chemokuren lieten haar markers en scans een progressie van haar kanker zien. Haar marker, de CA-125, liep snel weer op en op de scans was te zien dat de tumoren snel weer aangroeiden, zelfs groter dan voor de operatie. Haar oncoloog adviseerde dezelfde chemokuur maar nu elke week i.p.v. elke drie weken. Maar Susanne weigerde dit. Ze was extreem veel afgevallen en voelde zich zo ziek en misselijk dat ze absoluut geen vertrouwen meer in een nieuwe chemo had, vertelt ze me.

Susanne vertrok april 2015 voor drie weken naar het HHI – Hippocrates Health Institute. In het HHI knapte ze met de dag op. Vier maanden na thuiskomst waren haar tumormarkers gezakt van 100 naar 49. Een half jaar later was haar CA-125 tot onder de normale grens van 35 naar 27 gezakt. En dit is nu al ruim een jaar zo.

Begin juli 2016 kreeg ik het verhaal van Susanne toegestuurd en afgelopen week was ik bij haar op bezoek. Susanne zag er ongelooflijk goed uit. Had ook een hele prettige uitstraling. En ik zag absoluut geen vrouw die ernstig ziek zou zijn. En dat is ze nu ook niet meer. Susanne voelt zich verder goed en hoopt na de zomer weer aan het werk te gaan.

Hier het verhaal van Susanne dat een Nederlandse vertaling is van haar verhaal in het Engels dat in het blad Healing Our World van het Hippocrates Health Institute - HHI heeft gestaan.

Een „reis op de Titanic” met HHI als mijn reddingsboot

Eierstokkanker
Susanne Stenberg Olesen , DC : Nederland

"Ik zou willen dat mijn bloed resultaten zo goed waren als die van jou”, waren de woorden van mijn huisarts twee jaar geleden. Ik had haar in verband met klachten aan nek en schouder bezocht. Bij het ademen voelde ik pijn langs mijn middenrif. Na meerdere bezoeken werd ik doorgestuurd voor een echo, waar vocht in mijn buik werd geconstateerd.
Vanaf dat moment stond mijn wereld op zijn kop. Ik werd gediagnosticeerd met eierstokkanker die zich over mijn hele buikholte en de organen had uitgezaaid. Ik was pas 48 jaar.

Ik herinner me hoe ik buiten het kantoor van de dokter stond te wachten op de CT-scan resultaten. Ik huilde, was doodsbang en voelde me zo alleen en hulpeloos. Maar het was ook de eerste keer dat ik oerkracht in me voelde. Het was een kracht die uit mijn tenen kwam en zich een weg omhoog baande door mijn lichaam. Geweldig! Ik was klaar voor deze uitdaging. Die droevige en zieke kankercellen hadden mij tegenover zich en ik voelde op dat moment zo’n krachtige levensenergie dat ik er een hele stad mee kon verlichten.

Mijn buik zag er uit alsof ik acht maanden zwanger was en er was sprake van het plaatsen van een drain. Mijn hoofd draaide overuren en plots herinnerde ik me een patiënt van mij, Marisa Witte, die naar het Hippocrates Health Institute was geweest en zich van dubbele borstkanker en een levermetastase had genezen. Marisa zei me direct te stoppen met het consumeren van alle suikers, fruit, pasta, brood, rijst, aardappelen, zuivel, dierlijke eiwitten en alcohol. Slechts 24 uur na het weglaten van deze voedingsmiddelen was mijn buik bijna plat! Ik was overtuigd: Raw Living Foods waren mijn toekomst.

Vier dagen later onderging ik een operatie waar elke tumor die zichtbaar was, werd verwijderd met uitzondering van het ligament die de lever vasthoudt. "Chemotherapie zal die wel aanpakken”, zei de specialist. Ik wilde mij 100% inzetten voor de HHI levensstijl terwijl ik de chemo tegelijkertijd zou ondergaan. Het voelde alsof ik een reddingsboot bij me had op mijn reis op de Titanic.Ik had een sterke drang om zo onafhankelijk mogelijk te zijn tijdens de chemokuur en onderwijl te leren over de raw food leefstijl. Ik moest doorgaan, niet bij de pakken neer zitten, geen medelijden met mijzelf hebben en niet depressief raken. Daar was geen ruimte en tijd voor.

Mijn partner James kwam over uit Engeland in de dagen na de chemotherapie, toen ik het meest aangeslagen was. Hij maakte sappen, salades en zorgde voor de boodschappen en voor mij. De herstelperiode was ongelooflijk. Ik was al snel op mijn voeten en vol energie dankzij het goede eten, de juiste voedingsstoffen en een stalen wilskracht.

Tijdens de chemo periode onderging ik therapie om mij te ontdoen van emotionele bagage. Ik legde mijn woede, frustratie, angst, haat en ergernis bloot en kon het daarna achter me laten en leren vergeven. Het is verbazingwekkend wat je allemaal kan als de tijd kort is en de noodzaak groot. Ik had me jaren gevangen gehouden, verstikt. Om te vergeven, hoef je niet te vergeten, en gelukkig maar, want anders zou je een stuk van je hersenen moeten verwijderen om dat te doen.

Tijdens de derde ronde van chemokuren, kwam een groot deel van de pijn en het ongemak terug, maar de oncoloog zei: "het zijn gewoon je darmen." Bij de vijfde ronde werd de werkelijke oorzaak van de pijn duidelijk. Een CT-scan liet zien dat mijn tumoren weer terug waren gegroeid en nog meer dan voor de operatie! De oncoloog wilde in antwoord hierop dezelfde chemokuur herhalen die niet had gewerkt, maar dan met een hogere frequentie. Ik vroeg of ze een grapje maakte, maar zij antwoordde: "Het is het protocol."

Ik pakte mijn koffer en ging naar het Hippocrates Health Institute (HHI) in Zuid-Florida. Ik weigerde verdere chemo want de ervaring met reguliere artsen had ervoor gezorgd dat ik me verwoest, angstig, geïntimideerd en hulpeloos had gevoeld. Gelukkig had ik een koffer vol hoop meegebracht en ik arriveerde in een tropisch paradijs..Veel van de andere gasten waren net als ik, ook zij hadden ernstige gezondheidsproblemen. Ze waren dapper en ook bang. We waren allemaal naar het HHI gegaan om onszelf te helpen genezen, op alle niveaus.

Mijn behandeling bij HHI bestond uit drie keer per week injecties met hoge doseringen van vitamine C, glutathion, vitamine D en hyperbare zuurstoftherapie. Ik nam allerlei supplementen waar ik nog nooit eerder van had gehoord of gezien. Ik zoog alle informatie op die ik maar kon verwerken in mijn mistige chemo-hersenen en deed mijn best om te begrijpen hoe en waarom het HHI programma werkt.

Ik voelde mij 100% betrokken en bereid om door te zetten. De vriendschappen met en het begrip van andere gasten gaven eveneens kracht tijdens het zelfgenezingsproces. Andere belangrijke onderdelen waren sporten(bewegen); wandelen; infrarood sauna; massages; psychotherapie sessies; de Healing Circle; het heerlijke voedsel; het groene sap; het zalige tarwegrassap (waar niet iedereen van houdt, merkte ik); klysma's; rectale implantaten; lezingen en tot slot, maar nog steeds mijn favoriete fun avond, BINGO! De vele avonden waarop wij gasten samen doorbrachten met vrolijk gelach, verminderde de spanning waarin we leefden.

Ik vroeg Hippocrates directeur Anna Maria Clement over de terugkeer naar mijn praktijk (ik studeerde af aan de Palmer Universiteit voor Chiropractie in 1988) en ze zei dat ik een periode van minimum van twee jaar moest inlassen om een stabiele en gezonde staat te bereiken. TWEE JAAR !! Maar na diep nadenken, aanvaardde ik dit en had er vrede mee. De komende twee jaar is het tijd om mezelf te genezen. Op z’n minst. Geen twijfels en geen schuldgevoel meer over het niet naar mijn werk gaan.

Na drie weken in het HHI, keerde ik terug naar Nederland met mijn bagage vol supplementen en mijn hoofd vol met informatie en vastberadenheid. Ik blijf leven en word weer een gezonde vrouw. De daaropvolgende vier maanden waren heel uitdagend vanwege de toepassing van het hele programma thuis. Ik hield het eenvoudig, met het grote beeld in het achterhoofd en kreeg goede hulp van Marisa. Ik had 19 kg verloren en woog op een gegeven moment 56 kg. Met mijn lengte van 1.83 m betekende dit dat ik mager was. Maar dat was prima, omdat mijn lichaam de voedingsstoffen kreeg die het nodig had. Ik schreef het extreme gewichtsverlies toe aan de chemo, want ik at genoeg voor twee personen, ik deed oefeningen en zorgde goed voor mijn mentale gezondheid.

Ik had pijn en ongemak in mijn buik deze maanden: dat zorgde voor onzekerheid ten aanzien van genezing. Wij worden allemaal opgevoed met het idee dat pijn een slecht teken is. En ik leerde later dat dit in mijn specifieke situatie niet zo was! Ik zag een nieuwe oncoloog vier maanden na het bezoek aan HHI. De tumormarker CA 125 was gereduceerd met 50%, mijn bloedwaarden waren nog steeds zeer hoog of zeer laag en de meeste metastases in mijn onderbuik waren gestopt met groeien.

Mijn oncoloog onderzoekt me elke zes maanden. Tijdens het laatste bezoek bleken mijn bloedwaar-den bijna op het niveau van het normale gemiddelde. Tumormarker CA 125 is 28.4 (onder de 35 is goed) en op de MRI was te zien dat de uitzaaiingen blijven krimpen. Mocht mijn gezondheid achteruit gaan, dan zal ik terugkeren naar HHI en mijn levensstijl evalueren en strakker aantrekken. Het geeft me een veilig gevoel en gemoedsrust dat er een plek is waar ik ondersteund wordt.

Het is een genot om te zien dat veel van mijn vrienden hun eetgewoonten hebben veranderd om meer rauw voedsel te eten en suiker en overconsumptie van zoet fruit te vermijden. Ik ging van "Miss rampzalig" in de keuken naar het maken van lekker rauw voedsel. Gelukkig heb ik veel vrienden die zich durven aan te bieden als proefkonijn om mijn nieuwe recepten en creaties uit te proberen als proefkonijnen.

Het is heel bevredigend om andere, nieuw gediagnosticeerde mensen te helpen. Ik vertel ze wat ik doormaakte en hoe het HHI programma me heeft geholpen om mijzelf te genezen. Nieuw gediagnosticeerde mensen zijn erg kwetsbaar en moeten kalm blijven, zodat ze helder kunnen nadenken! Maar al te vaak vraagt de medische wereld verwarde patiënten tot snelle besluiten waar ze niet 100% van overtuigd zijn en zich daardoor niet volledig in kunnen zetten.

Volg je buikgevoel en je hart, en verzamel zoveel mogelijk informatie. Het is belangrijk te begrijpen hoe een behandeling werkt en wat de bijwerkingen zijn. Dit geldt zowel voor chemokuren, bestra ling en de HHI levensstijl. Uiteindelijk ben jij, en jij alleen, verantwoordelijk voor je keuzes, je toekomstige gezondheid: niemand anders.

Als ik terugblik op het afgelopen jaar, zijn er zoveel goede dingen gebeurd. Ik kon slechts een halve kilo optillen bij het gewichtheffen. Nu oefen ik met 6 kilo gewichten. Van de 19 kilo gewichtsverlies heb ik 9 kilo teruggewonnen door spieropbouw. Mijn huid ziet er geweldig uit en mijn haar is drie keer dikker en veel gezonder dan voorheen. Ik voel me sterk. Ik ben dankbaar en ik ben blij.

Het leven is veel eenvoudiger nu ik een goed geplande dagelijkse routine heb geadopteerd. Ik kan weer wat meer tijd besteden aan mijn Chiropractie Praktijk. Al sinds mijn tienerleeftijd was chiropractie mijn passie. Ik hou ervan om mensen te helpen beter te worden. Ik ben nog niet begonnen met het behandelen van mijn patiënten, maar het doet me goed om er over na te denken hoe ik het in de nabije toekomst weer op ga oppakken. Stapje voor stapje!

Het is mijn wens dat meer mensen zich bewust worden van een gezondere levensstijl. Preventie is het sleutelwoord. Het is als het veranderen van richting van een groot cruiseschip: dat kost tijd! Ik hoop dat mijn reis een voorbeeld is en als inspiratie kan dienen voor anderen. Vergeet niet dat als er iets belangrijks in je leven gaande is, je een weg zal vinden ... of een excuus.......!

De grootste genezende kracht kwam van alle liefde en steun die ik van mijn partner James, mijn familie in Denemarken en lieve vrienden heb ontvangen. Dit, samen met de HHI levensstijl en mijn passie en wilskracht om te leven, is de reden dat ik er vandaag ben.

P.S.

Meer ervaringsverhalen van patiënten op video die het HHI bezochten staan hier:

http://hippocratesinst.org/testimonials

Geschreven ervaringsverhalen staan hier:

http://hippocratesinst.org/written-testimonials

De volgende mensen passen deze aanpak van het HHI - de voedingsadviezen en leefstijladviezen - toe in Nederland:

Marisa Witte website: www.zoninjevoeding.nl

Maryse Moerel website: http://www.zen-tarwegras.nl/

Susanne Poot website: www.rauwnaaktengezond.nl

Jeroen Kraakman website: www.elanvital.nl

Mocht u zelf uw verhaal op kanker-actueel willen plaatsen neem dan contact op met Kees Braam via redactie@kanker-actueel.nl

Mocht u kanker-actueel de moeite waard vinden en ons willen ondersteunen om kanker-actueel online te houden dan kunt u ons machtigen voor een periodieke donatie via donaties: https://kanker-actueel.nl/NL/donaties.html of doneer al of niet anoniem op - rekeningnummer NL79 RABO 0372931138 t.n.v. Stichting Gezondheid Actueel in Amersfoort. Onze IBANcode is NL79 RABO 0372 9311 38
Elk bedrag is welkom. En we zijn een ANBI instelling dus uw donatie of gift is in principe aftrekbaar voor de belasting.

En als donateur kunt u ook korting krijgen bij verschillende bedrijven:

https://kanker-actueel.nl/NL/voordelen-van-ops-lidmaatschap-op-een-rijtje-gezet-inclusief-hoe-het-kookboek-en-de-recepten-op-basis-van-uitgangspunten-van-houtsmullerdieet-te-downloaden-enof-in-te-zien.html

BRCA, PARP remmers, angiogeneseremmers, HER2 negatief, borstkanker, eierstokkanker, cediranib, olaparib, debulking bij recidief, HHI - Hippocrates Health Institute, ervaringsverhaal van Susanne met uitgezaaide eierstokkanker

Plaats een reactie ...

2 Reacties op "Eierstokkanker: ervaringsverhaal van Susanne"

Krista (ik) :
18/10/2019
Hoe is het met Susanne?

Comment
- Kees :
  18/10/2019
  Beste Krista, dat durf ik niet te zeggen. Ik ben het contact met Suzanne kwijt geraakt toen ze naar Denemarken is vertrokken.Ik zal eens kijken of ik haar mailadres nog heb.
  
  Kees Braam
  webmaster
  
  Comment