Twee petten op. Column van arts-bioloog drs. Engelbert Valstar over de kwalijke rol van het KWF in relatie tot voeding bij kanker en de dubbele pet van het tijdschrift Voedingsgeneeskunde

1 december 2016: Twee petten op.

Valstar Arts-bioloog drs. Engelbert zijn column van december, "Twee petten op", gaat over de nog steeds ontkennende rol van het KWF als het gaat over de therapeutische waarde van voeding en voedingstoffen. Met name over rood vlees, visolie enz. Maar ook schrijft Valstar over de dubbele rol die het tijdschrift "Voedingsgeneeskunde" en de Moermanvereniging zouden spelen in het weigeren van Valstar zijn column Moerman Revisited. Ik plaats hier ongewijzigd Valstar zijn column

Twee petten op?

Inleiding

Eind vorig jaar schreef ik de column ‘Moerman revisited’ voor wat toen nog ‘Arts, therapeut en apotheker’ (=ATA) was en thans ‘Voedingsgeneeskunde’ heet. Hierin gaf ik aan dat de feiten met betrekking tot voeding en vooral in combinatie met kanker steeds meer richting Moerman gaan : minder rood vlees, meer groenten, minder zout, meer vis, liever olijfolie dan boter en minder/geen alcohol. Inmiddels wordt Moermans scepsis aan suiker ook steeds meer door wetenschappers gedeeld : te veel geraffineerde koolhydraten, fructose en synthetische zoetmakers zijn de veroorzakers van obesitas (wat op zichzelf ook weer de kans op kanker vergroot). Met betrekking tot kanker was er in 2004 al voldoende bewijs om voor minder rood vlees te pleiten ten einde het kankerrisico te verminderen, maar nee het KWF jokte zelfs omtrent de literatuur, waardoor het plaatje niet zo duidelijk leek.

Ook gaf ik aan dat de huidige negatieve informatie over rood vlees op de website van het KWF zeer summier wordt belicht, gelardeerd met suggestieve/onjuiste informatie over vette vis tijdens chemo. Hiertoe leze men mijn columns ‘Lies, damned lies and statistics’ (TvOG december 2011) en ‘Zachtkens zoals men visjes braadt’ ATA, 16^e jaargang ; 2015, nummer 3). De inhoud van deze spraakmakende column was al voor de beoogde publicatie bij een aantal voor- en tegenstanders van complementaire geneeskunde bekend.

Uiteindelijk is deze column niet in de opvolger van ‘ATA’, ‘Voedingsgeneeskunde (de opvolger van ‘ATA’ per 01,01/2016) geplaatst, maar wel op de website van de Natuurapotheek en op www.kanker-actueel.nl . Daarom ben ik hierom begin 2016 per direct met alle schrijverij voor ATA/Voedingsgeneeskunde gestopt.

Over de achtergronden meer hieronder.

ATA wordt Voedingsgeneeskunde : er treedt een nieuwe hoofdredactie aan.

Eind 2015, begin 2016 gaat Maaike Severijnen meedoen. Zij heeft voorheen onder andere in de Volkskrant en de NRC over voeding geschreven. Nog niet zo lang geleden was Broer Scholtens ‘de wetenschapsjournalist’ bij de Volkskrant. Inmiddels heeft Scholtens door zijn eenzijdige belichting van CAM-geneeskunde op de website van de VtdK bij de CAM-artsen de bijnaam Broer Kwak verworven. Ook de NRC stond althans een jaar en langer geleden niet als pro-CAM bekend.

Eind februari kreeg ik een mail van de ‘nieuwe’ hoofdredacteur Severijnen (die Algemene Taalwetenschappen , maar geen biologie, voeding of geneeskunde heeft gestudeerd) . Het was wel wat laat, want ik had de column al zeker 6 weken eerder ingeleverd, maar zij was nieuw en er waren nieuw redactionele ‘regels’. Ik citeer (met mijn commentaar tussen haakjes) : ‘Het KWF heeft wel degelijk gereageerd op het advies (van rood vlees is slecht (ze vergeet de minimale presentatie en de expliciet onjuiste berichtgeving over vis bij chemo, wat ook nog eens de vleesconsumptie zeker niet verder afremt). Ik zou je willen vragen of je je column daarop kunt aanpassen. Je kunt daarbij iets aangeven dat je het terecht vindt dat het KWF inmiddels toegeeft. Daarnaast denk ik dat niet alle lezers precies weten wat Moerman is. De nadruk zou wat mij betreft veel daarop mogen komen te liggen, dat suggereert je kop ook.’ Daarnaast nog wat minder relevant commentaar en de vraag of ik de column tot 800 woorden wilde inkorten. Ik kreeg dus de opdracht de column om te bouwen en zo een positief (beter gezegd een onjuist) beeld van het KWF te scheppen. Ik proefde hier zondermeer een link met de conservatieve wetenschappelijke journalistiek van de NRC, de Volkskrant en ook het KWF. Ik kondigde ook aan dat bij niet plaatsen dit zeker tot een column van mij omtrent deze weigering zou leiden, wat bij deze dus gebeurd is.

Ik stelde een ultimatum : of de column ongewijzigd door en voor nieuwe column’s zou ik rekening houden met haar commentaar of ik zou stoppen met de column. Opmerkelijk is vervolgens hoe haar baas Thomas Kat hiermee omgaat.

De rol van Thomas Kat

Thomas Kat blijkt mevrouw Severijnen van A tot Z te dekken. Kat schrijft (met tussen haakjes mijn commentaar) : ‘Als redactie hebben wij standpunten. Ik ga er van uit dat jij deze in grote lijnen kunt beamen.’ En later :’Ik zit er niet op te wachten om mijn tijdschrift in de waagschaal te stellen voor een onenigheid tussen jou en het KWF (hoe zo? ; ik noem toch alleen maar feiten). Voorts :’Mijn tijdschrift kan daardoor worden geraakt. Daar ik met zoveel zaken rekening moet houden ; lezers, bedrijven etc…, is het bieden van een podium, waarbij er zaken uitgevochten worden welke het blad vervolgens in een situatie brengen waarbij het als mede verantwoordelijk wordt geplaatst voor het verspreiden van een mening - een mening waarvan we trouwens hier op de redactie vinden dat je een goed punt hebt- een onwenselijke situatie. Dat zou je kunnen begrijpen.(Kat is een echte schijtert ; ik noem alleen maar feiten ; hij is het met mijn mening eens, maar prefereert censuur).

Ik sluit niet uit dat de rol van Severijnen in deze groter is dan die van Kat.

Conclusie : Ook in wat je de complementaire wereld zou kunnen noemen hebben mensen (niet zelden) twee petten op, dan wel hebben geen lef. Kat en Severijnen vinden dat je een column van mij moet kunnen weigeren ook al heb je ‘een punt’. Dit omdat ze geen onenigheid met het KWF ‘willen’.

Het gevolg is dat mijn column nu veel meer lezers heeft getrokken, zij een persoon met veel kennis en inzicht kwijt zijn en inmiddels het MBOG-magazine als concurrerend tijdschrift terug is.

De angst voor het KWF is belachelijk. Zo lang je je op feiten baseert, is elke juridische actie kansloos. Op mijn alsnog gepubliceerde column is dan ook zelfs geen reactie van het KWF gekomen. Nog nooit is een column vooraf of achteraf om juridische redenen gewijzigd. Kat wist ook dat ik in meerdere juridische gevechten door mijn deelname aanzienlijk aan de overwinning heb bijgedragen. Dit gedrag van Kat en Severijnen voorspelt voor ‘Voedingsgeneeskunde’ weinig goeds.

Ik besluit graag met de wiskundige en wetenschapsfilosoof Bertrand Russell (bron blz. 197 van ‘Science Friction’ van Arthur Rorsch ;ISBN 978-90-389-2553-0):’Be scrupulously truthful, even if the truth is inconvenient, for it is more inconvenient when you try to conceal it’.

arts-bioloog drs. Engelbert Valstar, columns, voeding, KWF, Voedingsgeneeskunde, rood vlees, visolie, voedingsupplementen, dubbele pet

Plaats een reactie ...

1 Reactie op "Twee petten op. Column van arts-bioloog drs. Engelbert Valstar over de kwalijke rol van het KWF in relatie tot voeding bij kanker en de dubbele pet van het tijdschrift Voedingsgeneeskunde"

Britje :
08/12/2016
Ja de traditionele media zijn conservatief, maar zo ook de wetenschap. Trekt u niet teveel aan van deze media, een Volkskrant heeft niet meer dan 100.000 lezers, dat is toch schattig. Online media zijn al lang het vervangende platform voor nieuws en de schrijver en lezer bepalen wat dat nieuws is! Als kanker patient (en gebonjourde journalist, want oneens met mainstream media en kanker dus geen job) lees ik het allemaal en bepaal zelf uiteindelijk wat het beste voor me is.

Comment